بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و میزان تاب آوری همسران جانبازان

مقدمه: تاب آوری که سازگاری مثبت در واکنش به شرایط ناگوار است و سبک های دلبستگی که شیوه تمایل افراد به برقراری نوعی رابطه نزدیک با افرادی معین و داشتن احساس امنیت بیشتر است، جایگاه ویژه ای در حوزه خانواده و بهداشت روانی به خود اختصاص داده است. بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و تاب آوری در همسران جانبازان که فشارهای ویژه ای را متحمل می شوند حائز اهمیت است.   هدف: با توجه به وجود فشارها و استرس های موجود در خانواده های جانبازان، هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین سبک های دلبستگی و تاب آوری همسران جانبازان می باشد.   مواد و روش ها: روش پژوهش از نوع همبستگی است. نمونه پژوهش 60 نفر از همسران جانباز شهر شیراز است که به شیوه تصادفی منظم انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تاب آوری cd-ris ، سبک های دلبستگی بزرگسالان raas و مشخصات دموگرافیکی استفاده شد .   یافته ها: برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن و میزان تاب آوری رابطه مثبت و معنادار وجوددارد ( 0.0001> p ). بین دلبستگی ناایمن اجتنابی و میزان تاب آوری رابطه منفی و معنادار وجوددارد ( 0.001> p ) و بین دلبستگی ناایمن اضطرابی و میزان تاب آوری رابطه معنادار وجودندارد ( 0.28> p ).   بحث و نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که سبک دلبستگی ایمن پیش بینی کننده میزان تاب آوری همسران جانبازان است و افرادی که دارای این سبک می باشند از میزان تاب آوری بیشتری برخوردارند. همسرانی که دارای سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی هستند از میزان تاب آوری کمتری برخوردارند و داشتن سبک دلبستگی ناایمن اضطرابی تأثیری بر میزان تاب آوری ندارد.